غیبت های آرامش بخش !

یکم تنقلات و دیدن یه دوست یا فامیل ، همه چیز مهیاست تا شروع بشه . فلانی اینطور کرده ، اون یکی اونطور کرده از دید من تا ضررش به کسی نرسیده ، یه جورایی برای بعضی ها آرامش بخشه و اشکالی هم نداره ، چی میشه صحبت از ما حتی غیر واقعی و حرفهای خلاف ، باعث و بانی آرامش کسی بشه؟ چرا بخوام حساس باشم؟ حتی مایل نیستم هم بدونم چی گفتن. یه بار کسی بهم گفت میدونی فلانی چی راجبت میگه؟ گفتم نه و نمیخوام هم بدونم ، هر چی اصرار کرد ، نذاشتم به من بگه ، هر چی بود قطعا آرامش منبع